بیداری و رویش آذر

بیداری و رویش آذر

بیداری و رویش آذر

دانشگاه دوباره بیدار شده است. مثل ققنوس از خاکستر؟ نه. بهتر است اسطوره پردازی نکنیم. این یک حرکت جدید است با نیروهای جدید در شرایط جدید. با وجود این، شعارها نشانۀ تداوم همدستی با کارگران است. همدستی با توده ها آنگاه که تف انداختن به ریش جادوگر را توطئه می کنند. شعارها بیان ایستادگی در برابر ستمکاران و استثمارگران است. 

دانشگاه بیدار شده است. آرمان خواهی دوباره رخ نشان می دهد. ضرورت دستیابی به آگاهی انقلابی، ضرورت سازماندهی، فریاد می شود. فوران جنبش دانشجویی اعلام این حقیقت است که با تمام قوا باید برای شکل دادن به یک قطب روشن و الهام بخش حرکت کرد. قطبی که طرح یک جامعه و جهان نوین با مناسبات و نهادها و ایده ها و فرهنگی نوین را جلو بگذارد. قطبی که کمونیسمِ هَرَس شده، آبدیده و تکامل یافته در تجارب بیش از 160 ساله پرولتاریای جهانی، چراغ هدایتش باشد. این کار هم ضروری است و هم امکان پذیر.

«سختی در کار جهان؟

                       هرگز!

تنها باید صعود به قله ها را جرات کنی!»

امروز جوهر این شعر در رگ جنبشی که در دانشگاه های مختلف ایران سر بلند کرده، جاری است. بیداری می آید و با خود همبستگی و اتحاد می آورد. مقاومت ها و اعتراضات پراکنده به موج تبدیل می شود و با خود حس قدرت و اعتماد به نفس می آورد. نسیم امید وزیدن می گیرد و گرد و غبار رخوت و رکود را نه فقط از روی دانشگاه که از تن جامعه می تکاند. آنچه می تواند بر تداوم این حرکت راه بگشاید، هشیاری در برابر فریبکاران حکومتی و سیاست سازش و تسلیمی است که بلندگوهای رنگارنگ ضدمردمی در بوق می کنند. هشیاری در برابر صاحبان سرمایه و قدرت و تفنگ و ایدئولوژی های کهنه و اسارت بار و خرافی در این سرزمین و سراسر جهان. آنچه می تواند به پیگیری و ریشه دواندن این حرکت راه بگشاید، جهت گیری با منافع اساسی کارگران و زحمتکشان و ستمدیدگان این جهان وارونه طبقاتی است. جهت گیری با منافع اکثریت عظیمی است که رهایی واقعی شان در گرو نابودی هر شکلی از ستم و استثمار و برچیده شدن بساط مردسالاری و پدرسالاری و ستمگری ملی و مذهبی و نژادی است. این چنین است که می توان تار و پود فشردۀ انقلاب اجتماعی را بافت. این چنین است که می توان رهرو رهایی نوع بشر شد. دانشجویان معترض و آزادیخواه می توانند و باید چنین آینده ای را جرات کنند؛ قدم پیش بگذارند و برای شکستن زنجیرهای تردید و ترس از پای سایرین نیز حرکت کنند.

بیایید با هم این هوای تازه را ببلعیم. بیایید تا فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم.

آیدین صورتگر

نشانی وبلاگ:

Ideaydin.blogspot.com